Dat ziet er deels leuk, deels minder leuk uit:

Dat iBooks 3.o hm. Ik ben niet zo overtuigd. Wat we in de klas nodig hebben is nou niet zozeer uitstapjes naar allerlei social media. Kost al voldoende moeite om collega’s en ouders die daar niets mee hebben of zelf (erg) bang voor zijn te overtuigen van het nut ervan.

De iPad mini is een ander verhaal. Het lijkt erop dat de specificaties van het apparaat niet echt onderdoen voor een “full-size”, maar dat ze wel ineens een stuk betaalbaarder worden. Dan betekent het ( dank je wel Suzanne Lustenhouwer op het Berlage) dat we ook niet heel zenuwachtig hoeven te worden over allerlei compatibiliteitsproblemen.

Laat dat de grote jongens maar uitzoeken. Geven wij intussen gewoon les.

Plus, dat wel.

Apple announces iBooks 3.0 and iPad Mini | ipadders.eu.

Dit jaar geef ik weer (Franse) les, na twee jaar uitsluitend met onderzoek, coaching en opleiding van ervaren en nieuwe docenten te zijn bezig geweest. Financiële perikelen van mijn bestuur zorgen voor een enorme bezuinigingsoperatie op alle scholen, dus ook bij mijn school en de school waar ik gedetacheerd was. Weer ( een deel van de werkweek) lesgeven betekent wel weer “met je voeten in de klei” en dus meemaken hoe écht heel goed voorbereide zaken toch weer anders kunnen lopen. Heerlijk. En ontnuchterend op het gebied van enkele vooraannames. Iets minder heerlijk, maar wel leerzaam.

Een van de webtools waar ik behoorlijk wat over gelezen heb, is VoiceThread. Ik had hier en hier interessante stukken gelezen over de potentie van deze webtool. Proberen dus: Voicethread Moderne Vreemde Talen als tool in de klas.

Eerst schrijf ik op wat ik wilde doen, hierna wat er gebeurde in de tijd dat we hiermee bezig waren en vervolgens waar je blijkbaar ( ook ) aan moet denken als je iets dergelijks opzet, tips dus.

Onderaan geef ik je ten slotte ( met toestemming van de leerling) een beeld van het product.

Wat ik wilde:

Ik wilde – naast natuurlijk “gewoon” starten met de methode Frans – mijn twee (HAVO/VWO brug-) klassen commentaar in het Frans laten geven op een eigen foto en hen commentaar laten geven op een foto van twee medeleerlingen. Zoiets was voor de tijd van ICT vrijwel onmogelijk, maar nu, met behulp van digitale media en wat tijdsinvestering door de docent doenlijk, dacht ik… Subdoelen waren: de leerlingen in relatief korte tijd leren om te gaan met Google vertaal ( en zijn beperkingen), gebruik maken van text-to-speech software Voicereader om eigen uitingen goed te leren uitspreken, en leren feedback geven op elkaars producten.

De opdracht was dan ook als volgt uitgesplitst:

1. Kies een foto van de vakantie ( op je computer, op je mobiele telefoon)
2. Bedenk drie korte zinnen die je over die foto zou kunnen zeggen.
3. Vertaal die zinnetjes met Google Vertaal ( of een app die vertaalt)
4. Lever deze vertaalde zinnetjes bij mij in via een google formulier ( onze school heeft Google Apps omarmt, dus in Drive is zo’n formulier snel gemaakt)

Na deze activiteit A zou er even tijd nodig zijn om de fouten uit de zinnen te vissen. Vooral als leerlingen enthousiast lange verhalen wilden maken, is dat werk. Want ja, je wilt zo’n enthousiasteling toch niet remmen!

Hierna volgde het onderdeel B:

1. Ga naar Google Drive, waar je leraar een pdf heeft neergezet van alle zinnetjes uit de klas.
2. Zoek jouw zinnetjes op.
3. Ga naar Voicereader of installeer de app ( voor zover ik weet nu alleen nog voor iPad en zijn iVerwanten)
4. Vul de gecorrigeerde zinnetjes in op die website ( kopieer ze uit de pdf en plak ze in de website) of plak ze in de app.
5. laat de zinnetjes voorlezen in het Frans.
6. herhaal ze totdat je ze gemakkelijk kunt zeggen.

Hierna moest onderdeel C volgen :

1. Maak een account aan op VoiceThread.com
2. Laad je foto in de website
3. Geef eerst “commentaar” door op in “Comment” op de letters (voor tekst) te klikken en de zinnetjes in te vullen. Klik hierna op Save
4. Geef daarna commentaar door in “Comment” op het microfoontje te klikken en je tekst in te spreken die je geoefend hebt. De website speelt je
5. Ga nu onderaan naar de grote grijze pijl naar rechts. Je komt in het “Deel” venster.
6. Klik op “invite friends”, voeg met de “Add- knop” je leraar toe
7. Klik deze “friend” aan en klik op “invite”

Als docent zou ik de uitnodigingen ontvangen, beluisteren ze en zo voorzien van een korte boodschap, meestal gesproken in de trant van “wat een mooie foto, dank je wel” – “Quelle belle photo, merci bien de me l’avoir envoyée.”

Dan zou het laatste onderdeel volgen, dat ik in de klas enigszins wilde modelleren: Het becommentariëren van elkaars werk.

Ik schatte in dat dit de leerlingen tussen de 1 en 2 uur zou kosten, een beetje afhankelijk van hun bekendheid met ict-hulpmiddelen.

Wat er gebeurde

Het eerste onderdeel, zinnetjes maken en vertalen met een vertaalsite of -app leek probleemloos te verlopen. Alleen vulden lang niet alle leerlingen de zinnetjes in Google Form in. Diverse leerlingen gaven aan mijn mailtje niet te hebben ontvangen ( die toch met het groepsadres was verstuurd). Tja, foutje in de software? Persoonlijke fout van de makers van die groepslijsten? Die leerlingen dus maar aparte nogmaals gemaild.

Onverschrokken pakte ik deel B aan. Langzaam aan drupten de eerste voicethreads binnen. Die ik voor een behoorlijk deel niet kon “lezen”. Voicethread heeft een behoudende politiek met delen: als je niet door de maker van de VoiceThread als “friend” bent toegevoegd, kom je er niet in. Voor onderwijs heel handig, alleen wist ik dat niet en de “deel-opties” van de webtool suggereren ook dat de link doorsturen ook al genoeg is. Dat betekende dus een mailtje met nieuwe uitleg.

En leerlingen die begonnen te vertellen dat hun oude computer geen microfoontje, webcam, flash, weet-ik-veel had en dat ze niet op de computer van hun vader mochten.

En een ouderpaar schreef me dat ze er niet aan dachten hun kind toestemming te geven voor het publiceren van zijn gegevens op internet, want in overleg met de basisschool en de politie was toch hun conclusie dat dit gebruik van social media ongewenst was. Wat me een uurtje schrijfwerk kostte om de ouders gerust te stellen betreffende de anonimiteit en de mogelijkheid mee te kijken en te modereren. En dat het school-emailadres ( een getal) en een naam… Overigens doen deze ouders nog steeds niet mee en zoeken de leeling en ik dus alternatieven om toch ongeveer hetzelfde te kunnen doen.

Uiteindelijk heb ik een aantal leerlingen apart via mijn eigen computer een account laten maken, laten inloggen… En toen naar huis gestuurd om het product te maken. Maar er bleef een groepje niets inleveren.

Toen ik de schoolcomputers wilde gebruiken, bleken er geen microfoons aanwezig te zijn. Wel koptelefoons ( handig bij luistertoetsen via de computer).

Ten slotte bleek tijdens een gesprek met een van de mentoren, dat de opeenstapeling van instructies over Google, Voicereader, Voicethread en – ik was tenslotte een moderne leraar – Edmodo naast de toch al verplichte maar de in het begin van het schooljaar slecht werkende Magister webpagina de druk in sommige jonge hoofdjes wel erg ver op deed lopen.

Zo vlak voor de herfstvakantie heb ik dus een “hulples” in het computerlokaal ingebouwd, na de repetitie, natuurlijk. Bezoek van ongeveer 10 leerlingen, met als meest opvallende moment de totaal lege blik van twee meisjes, toen ik vroeg of ze nu eigenlijk die correctiebladen in Google Drive konden zien om zo hun werk te corrigeren thuis. Ik was toch écht iets te hoopvol geweest. Naïef zelfs…

Het is nu bijna vakantie en ik mis nog steeds een beoerkt aantal VoiceThreads. Volhouden dus. Want als het programma eenmaal duidelijk is maken de leerlingen echt heel leuke dingen. De vervolgopdracht is dan ook het beschrijven van hun huis en kamer… Naar keuze met VoiceThread, of live in de klas met een tekening, een Glogster een powerpoint of Prezi. Als ze maar een verhaal vertellen…

Waar je (dus ook) aan moet denken

1. Begin met inventariseren wat er op school aan “backup” is: werken de computers, zijn er microfoons en koptelefoons ( webcams), is er in de rooster plaats voor jou als docent met de klas(sen)?
2. Vergeet de “digital natives”. Kinderen zijn ( en dan ook zeker niet allemaal) best thuis in facebook, whatsapp, Ping en twitter, maar dat was het dan wel.
   1. Neem de tijd om in een computerlokaal rustig, met stappen-kaarten, accounts aan te maken.
   2. Probeer die stappenkaarten uit. (blijkbaar werkt bij een “normale” thuissituatie een deel-knop wél in VoiceThread, maar bij een Google-edu email adres, waar wij mee werken kan dat afgeschermd zijn door de beheerder. Dan is de enige manier om VoiceThreads te delen, de docent als “friend” toe te voegen.
   3. Bij het gebruik van een site als Google Drive: zorg ervoor dat ze kunnen “zien” wat je met ze gedeeld hebt. Helaas is (oktober 2012) nog een “oude look” en een “nieuwe look” in Drive. Je moet in de “oude look” kijken, daar de gedeelde mappen zoeken en die naar je “Mijn Schijf” slepen. Onhandig.
   4. Ruim tijd in om “achterblijvers” te helpen.
3. Informeer van te voren de ouders dat je dit gaat doen en wat zij kunnen doen om hun kind te helpen.
   1. Edmodo heeft een “Ouder-code”. Deel die code met de ouders, zo dat ze mee kunnen kijken met hun kind.
   2. Als je niet via Edmodo werkt, betrek de mentor van je klas. Deze kan waarschijnlijk de ouders direct benaderen.
   3. Neem de tijd om met digi-angstige ouders te overleggen en heb een plan B. (Van mij mag leerling x ook met zijn vaders taperecorder …)
4. Heb geduld en volharding. Het product moet af, volgens de door jou gestelde normen. Niet elk kind gaat  zomaar in mee.

wat voor toepassingen heb jij voor VoiceThread gevonden?

( Dank je wel @Olafiolio voor de titel. Ik ben wel een copy-cat zo… Maar ja, beter goed gepikt dan slecht verzonnen). Mapping Media to the Curriculum » What do you want to CREATE today?

Elk plaatje brengt jij bij een lesidee, dat uitgewerkt is met een app.

Wat ik echt geweldig ( GEWELDIG) vind is dat er “workflows” aan toegevoegd zijn.: Je hoeft je dus niet blind te zoeken aar hoe iets nu toch weer moet. Gewoon de stapjes volgen: zo kan jij je concentreren op wat je je leerlingen wilt laten doen.Heerlijk

In  Tony Vincent’s Learning in Hand – Blog – Ways to Evaluate Educational Apps vind je een tweetal formulieren om de geschiktheid van een onderwijskundige app te kunnen bepalen. Voor mijn cursussen voor Noordhoff heb ik deze vertaald en stel ze hier nu beschikbaar – zoals beloofd aan Tony.

De beoordelingsmatrix (Rubric) is in 2010  ontworpen door Harry Walker en Kathy Schrock heeft er sommige wijzigingen in aangebracht. (Harry Walkers essay over het evalueren van apps voor mobiele toestellen is hier te downloaden)

In de app heeft Tony de criteria relevantie, aanpasbaarheid, feedback, denkvaardigheden, motivatie en mogelijkheid tot delen gebruikt.

De schrijver geeft aan dat indien de beoordeling een lage score geeft, dit niets zegt over de app: die kan in zijn soort uitstekend zijn. Het is echter handig om apps te kunnen scoren als je een keuze moet maken uit verschillende apps of tussen betaalde apps.

Download hier de vertaalde Rubric en hier de originele Rubric

Tony bedacht na het maken van de beoordelingsmatrix dat een checklist waarschijnlijk handiger zou zijn en ontwikkelde er een die zowel naar de instructie aspecten als naar de technische aspecten van de app kijkt. In zijn lijst geeft hij de voorkeur aan gratis apps en aan apps waarvoor je niet “in-app” aankopen hoeft te doen. Natuurlijk zijn er ook fantastische apps waarvoor je wel dient te betalen…

Uitgangspunt is dat de effectiviteit van een app bepaald wordt met wat jij wilt dat hij doet. En dan is het beter als hij dat goedkoop en motiverend doet. Waarschijnlijk krijgt geen app alle checks, maar in het algemeen is het zo: hoe meer “vinkjes”, hoe beter de app is voor het onderwijs.

Download hier de vertaalde checklist en hier het origineel

Hoe bepalen jullie of een app de moeite waard is van het gebruik in de klas?

Over 40 Lesson Ideas Based on Charlie and the Chocolate Factory – HOME – Edgalaxy: Where Education and Technology Meet.. Is à very interesting set of lesson ideas in which the Bloom taxonomy has been combined with Multiple intelligences.

A must read! Thanks, Kevin!

La rentrée s’approche et je me penche entre autres sur mes débuts de cours. Plus qu’autrefois encore je suis persuadé que commencer ses cours avec ce qu’on va traiter cette année et patati et patata n’est pas bien motivant. Il faut se pencher sur le contact avec les élèves et sur celui des élèves entre eux. Eux, ils sont intéressés surtout à connaître ce nouveau prof, ces nouveaux camarades. La matière nouvelle, c’est pour un de ces jours…

Dans un(e?) Blog de Jackie Gerstein et une tweet de mon confrère Frans Droog, j’ai trouvé des activités qui me plaisent, que j’ai dû changer un petit peu pour qu’elles  puissent servir en activité linguistique, et que chacun de mes confrères et -soeurs pourront – à ce que j’espère –  utiliser dans leurs classes de langue. En voilà donc un résumé:

Partage de téléphones ( d’iPads, de laptop)

• Demande aux élèves de choisir une photo sur leur téléphone mobile, ou leur iPad ou ordinateur.
• A deux, ils se prépareront pour parler
  • de ce qui leur plaît dans la photo ( classes moyennes),
  • ce que la photo dit sur le propriétaire de l’appareil ( classes de lycée),
  • chercheront dans leur manuel ou par internet quels objets, couleurs, personnes se trouvent sur la photo ( classes de débutants).
• Les élèves pourraient chercher des phrases en français en utilisant google translate ou un app comme iTranslate.
  
• En relation avec le niveau des élèves, le professeur donnera plus ou moins de soutien. Pour les débutants il pourrait préparer sur son tableau interactif des “chunks” comme: sur cette photo il y a …; j’aime bien la couleur …;
• À la rigueur, ils pourraient partager leurs mots / phrases par Twitter en y ajoutant une hashtag comme #dkr-fr-1e
• Le prof collectionnera ces remarques, ces questions, ces objets et couleurs sur son tableau ( interactif); si Twitter est en jeu, il pourrait utiliser un outil web comme twitterfontana ( qui marche bien sur iPad aussi); sinon, les élèves pourraient lui envoyer leurs remarques par mail (iPad notes, app notes des téléphones Android, Windows ou iPhone) ou bien les faire mettre sur dropbox.
• Le prof corrigera les erreurs, mais demandera surtout aux élèves de complimenter les autres avec ce qu’ils ont pu trouver.
• Pour finir, il demandera les élèves de copier les expressions qu’ils aimeraient apprendre.
• (pour aller plus loin, les élèves pourraient préparer des questions à poser aux autres et entre eux, au prof.;
• les élèves pourraient trouver la bonne prononciation de ce qu’ils ont écrit en utilisant le app Voicereader, qui a aussi un pendant web )

Interview par sms 

• Faites des groupes de deux (soit face à face, soit virtuellement).
• Demandez aux élèves de formuler des questions pour aider à mieux se connaître
• Les duos s’envoient des sms avec leurs questions et leurs réponses.
• Quand ils sont contents ils pourront publier les questions et réponses sur un site comme Wallwisher.
• Pour terminer l’activité, le professeur demandera les élèves d’apprendre par coeur leur propres questions et réponses et au moins une autre paire qui leur plaît.
• Comme l’exercice précédent, la prononciation des questions et réponses sera un devoir possible.

Vreemd genoeg hoor je er vrijwel niemand over: het ingebouwde toetsenbord van de iPad en wat er nu wel en niet mee kan. Ik had eigenlijk ook voldoende gereedschap. Voor mijn correspondentie met Frankrijk kan ik het azerty toetsenbord installeren en dan élève tikken. Geen probleem dus.
Tot ik voor tijdens een cursus km² wilde tikken, of hoe warm het was, wel 32ºC.

Gelukkig is internet er en mijn PLN, waarvan ik sinds kort weet dat het mijn persoonlijk leer netwerk is, ofwel alle mensen die ik via Twitter of Facebook, of noem maar op volg en die me gevraagd en ongevraagd tips geven over van alles.

Nu is de meeste van die info in het Engels en ik heb gemerkt dat lang niet iedereen dat even gemakkelijk leest. Vandaar dat ik bedacht heb hier maar een overzicht te geven van wat ik “ontdekt” heb, sommige tips vrij eenvoudig toepasbaar, de andere vragen wat meer activiteit van jou als gebruiker.

Tip 1. Installeer de talen die je nodig hebt.

Ga naar instellingen – algemeen –

– tik op toetsenbord.

Kies bij Internationale versies de talen die voor jou van toepassing zijn.

Je kunt bij een taal als Frans kiezen voor dat vreselijke ( excusez-moi, mes amis) AZERTY clavier, maar gelukkig heeft meneer Apple ook voor een Frans toetsenbord met de gebruikelijke QWERTY indeling voorhanden. Door vervolgens op het wereldbolletje te tikken kan je de taal instellen waarin je wilt schrijven.

Tip 2. Zet alle opties voor het toetsenbord aan.

Je bent nu toch in de instellingen voor het toetsenbord: Je vindt daar nogal wat instellingen voor dit toetsenbord. Het is praktisch deze allemaal op “aan” te schuiven. Zo zet de iPad software automatisch een hoofdletter na een punt, staat autocorrectie aan ( maar moet je wel opletten op het autocorrect-duiveltje ;-), controleert de software de spelling in de aangegeven taal en suggereert verbeteringen en ten slotte kan je door twee keer op de hoofdlettertoets te tikken, Caps Lock inschakelen: bij het tikken van QWERTY of NAVO hoef je dan niet telkens weer de hoofdlettertoets in te drukken.

Tip 3. Gebruik de verstopte lettertekens.

Als je een accent nodig hebt op een e, houd je de e vast tot er een popup verschijnt met andere mogelijkheden. Schuif met je vinger naar de gevraagde optie. Dat lukt bij de volgende letters in het Nederlandse toetsenbord:

 [table id=1 /]

Je kunt vervolgens op de toets waarop .?123 staat tikken om een ‘ of een ” te kiezen, maar dat kan ook vanuit het ABC deel:
[table id=2 /]

En ook het koppelteken kent verborgen varianten:

Bij elke taal zijn verschillen te vinden. Zo kan je door het Franse of het Amerikaans Engelse toetsenbord te selecteren en de o vast te houden het graad-teken vinden. Natuurlijk is het een gedoe om dat steeds te moeten doen als je vaak dit teken gebruikt. Daarvoor verwijs ik naar tip 10.

Tip 4. In het getallendeel valt ook het een en ander vast te houden voor alternatieven.

De toets met .?123 brengt je in het numerieke deel, dat uit twee lagen bestaat. Van het eerste hieronder het volgende overzicht:

[table id=4 /]

In de tweede laag numerieke tekens die je bereikt met de toets waarop #+= staat, kent het procentteken ook ‰, ook weer door vast te houden of erover naar boven te strijken. De punt, komma, ?, !,  ‘ en ” kennen dezelfde varianten als in het eerste numerieke toetsenbord.

Tip 5. Gebruik de spatiebalk slim.

In de instellingen heb je het schuifje omgezet bij “sneltoets voor punt”. Door nu twee keer op de spatiebalk te tikken voegt de iPad software een punt en een spatie in. De toets kent echter meer trucs: Tik met twee vingers op de spatiebalk, twee spaties. Drie vingers? Drie spaties, Vier vingers? Vier spaties… Bij mij passen er uiteindelijk vijf op, maar misschien heb jij dunne vingers…

Tip 6.Het toetsenbord verandert bij intikken webadres of email.

Ben je een http adres aan het intikken, verschijnt als extra in het toetsenbord de .com toets naast het – teken. Tik erop als je adres op .com eindigt of houd hem vast en je krijgt een hele versie varianten, afhankelijk van de taal waar je in werkt.

Bij het intikken van een adres in een mail-veld, is het de punt, die de varianten aangeeft.

Tip 7. Sla de apostrof gewoon over.

In het Engelse toetsenbord kan je gewoon cant of doesnt tikken waarbij de software daar can’t of doesn’t van maakt.
Het Franse toetsenbord maakt van jarrive j’arrive.
Helaas heeft meneer Apple dit nog niet voor savonds en sgravenhage bedacht. Gebruik je die termen veel dan verwijs ik naar tip 10.

Tip 8. Glij naar tekens in het numerieke bord/glij naar een hoofdletter.

Om @ te krijgen tik je normaal gesproken op de .?123 toetst, kiest de @ toets en tikt dan weer op de ABC. Toets. Dat zijn veel tikken. Door .?123 aan te tikken, deze vast te houden en naar de @ te glijden en los te laten wordt automatisch de ABC versie gekozen. Deze truc geldt voor alle tekens in het numerieke toetsenbord.
ook bij het gebruik van hoofdletters is dit de manier om weer direct terug te gaan naar de kleine letters. Amerika schrijf je dan dus door de hoofdletter toets aan te tikken en vast te houden en te glijden naar de gewenste letterA, om deze daarna los te laten. De letters erna worden automatisch klein.

Tip 9. Het gebroken toetsenbord kent verborgen tekens.

Als je met een vinger (duim mag ook…) van elke hand vanuit het midden naar buiten veegt op het toetsenbord, splitst het zich ( dit kan ook door de “verberg toetsenbord” knop vast te houden). Dat maakt tikken met je duimen, als je op je rug ligt bij voorbeeld, makkelijker. Maar je bent schijnbaar verplicht letters telkens met de zelfde duim te tikken. Dat kan onhandig zijn.. Daarom hebben de Apple ontwerpers aan beide zijn van het gebroken toetsenbord verborgen letters gemaakt.

Tip 10. Gebruik de “trefwoorden”

Tekens als in km², of 3^e en ºC zitten helaas niet standaard verstopt onder toetsen. Misschien komt dat in versie 6 van iOS?
Met dank aan Fons van den Berg (@Helikon) is daar de volgende aanpak voor:
Maak in Pages voor Mac de benodigde tekens aan. Stuur jezelf het bestand – of bewaar het in Dropbox ( of iCloud) zodat je het kunt openen op je iPad. Ik heb hier een link naar een pages-file die ik gebruikt heb voor mijn afkortingen. Ik weet eerlijk gezegd niet zeker of je Pages voor iPad geïnstalleerd moet hebben staan om het te kunnen inzien in dropbox of iCloud…

Selecteer het 1^e gevraagde teken, kopieer het.

Ga bij Instellingen naar toetsenbord, tik daar op “nieuw trefwoord”

Plak daar achter “zin” de gevraagde afkorting en tik achter trefwoord hoe je het gaat intikken.

Dus 1e als je visueel 1^e wilt hebben. Het is wel zaak goed na te denken over de trefwoorden, om geen rare opvullingen te krijgen van woorden waarin het trefwoord voorkomt.
Heb jij nog tips die hier niet genoemd zijn? Ik lees het graag!

Bronnen:
Gesplitst keyboard

unlock the potential of your keyboard.

De kennis van Fons van den Berg