Al een aantal jaren experimenteer ik met het elkaar geven van feedback door mijn leerlingen. Soms werkt dat, maar het is een hels karwei iedereen zover te krijgen en dan ook nog feedback te laten geven dat ergens toe doet. Soms heeft dat met mezelf te maken: garbage in – garbage out: mijn opdracht was niet helder genoeg, mijn observatie-criteria niet of niet goed genoeg uitgewerkt.
Toen ik bij een “TheCrowd” bijeenkomst van Bob Hofman hoorde van PeerScholar werd ik heel enthousiast: dit zou wel eens het gereedschap kunnen zijn waar ik al een aantal jaren naar op zoek was. Google Docs draagt de mogelijkheden ervan in zich, maar je moet behoorlijk wat instellen om het goed te laten werken. Ontzorgd worden, lekker.
Afgelopen “lesvrije periode” heb ik zitten vechten met Peer Scholar om de webtool te laten doen wat ik wil. iPad werkte tegen, upgrade van mijn MacBook naar Maverick werkte tegen ( Magister weigerde ineens leerlingbestanden te downloaden in Safari); ik kende enkele instellings-voorwaarden niet ( zo mogen de creatiefase en de opvolgende fasen niet overlappen). Met dat laatste hielp gelukkig Bob me op afstand, maar helemaal zorgeloos ging het dus nog niet.
Toch staat nu een opdracht klaar, waarbij leerlingen zich voorbereiden op een presentatie in het Frans. Er is een beoordelingsrubric, er is een stappenplan – dat de PeerScholar website gemakkelijk maakt; wat me echter erg blij gespannen maakt is dat ik al mijn leerlingen van de eerste klas in 1 groep heb gestopt: twee HV groepen en een VWO groep, samen bijna 90 leerlingen. De webtool wijst ad random leerlingen anoniem aan elkaar toe. Mijn hoop en verwachting is dat leerlingen op deze wijze zeker 1 werkje zullen zien dat hen inspireert een iets beter eindproduct te maken. Dat product zal dan als “input” dienen voor hun uiteindelijke presentatie, live in de klas, of online, via VoiceThread, waarover ik hier al eerder schreef, of een ander presentatiemedium…
Ik ben bijzonder benieuwd.